Kościół Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny w Suchej Beskidzkiej

---

Architektura

Kościół w Suchej Beskidzkiej to niezwykły przykład architektury neogotyckiej, który został zaprojektowany przez Teodora Talowskiego około roku 1896. Jego forma czerpie inspiracje z bogatej tradycji średniowiecznej, łącząc elementy zarówno romańskie, jak i gotyckie, co czyni go niepowtarzalnym w swoim rodzaju.

Usytuowany w malowniczej okolicy, budynek znajduje się przy ulicy Kościelnej, jednak nie stoi bezpośrednio przy niej, tylko pod kątem, co nadaje mu specyficzny układ. Kościół jest nietypowo zorientowany; prezbiterium zwrócone jest w kierunku południowo-zachodnim. Jego konstrukcja wspiera się na solidnym kamiennym fundamencie, wykonanym z cegły, z obfitym wykorzystaniem kamienia, który podkreśla detale architektoniczne.

Dach pokryty jest zarówno dachówką, jak i blachą, co przyczynia się do modnego wyglądu tej budowli. Wnętrze kościoła ma charakter jednonawowy i zostało wzbogacone o transept, w którym z obu stron znajdują się ołtarze. W nawie głównej oraz prezbiterium można zauważyć po trzy przęsła, co nadaje mu wydzielony i proporcjonalny układ.

Warto także zauważyć, że prezbiterium otoczone jest ambitem, który kończy się wieloboczną absydą. W obrębie ambitu znalazła się kaplica, co dodatkowo zwiększa duchowy wymiar tego miejsca. Z ambitu prowadzi korytarz do starego kościoła, usytuowanego tuż za nowym budynkiem Nawiedzenia NMP, a w korytarzu umiejscowiono zakrystię, pełniącą ważną funkcję w życiu parafii.

54-metrowa wieża przy fasadzie kościoła jest jego charakterystycznym elementem, a ponad prezbiterium wznosi się wieżyczka na sygnaturkę, dodająca całości wdzięku i majestatu. Ta architektura stanowi nie tylko element krajobrazu, ale także ważny punkt dla lokalnej społeczności, gromadzącej się w murach tej świątyni.

Wnętrze

Wnętrze tego pięknego kościoła charakteryzuje się trzema sklepieniami krzyżowo-żebrowymi, które można znaleźć w transepcie, prezbiterium oraz ambicie. W nawie głównej oraz w jednym przęśle prezbiterium dominują sklepienia kolebkowe, a ich urok potęgują lunety, które dodają przestronności. Sklepienia te opierają się na pilastrach, dzieląc w ten sposób wnętrze na przęsła.

Ambit, który wieńczy to wnętrze, łączy się z prezbiterium poprzez eleganckie arkady. Ponadto, od strony fasady znajdujemy emporę chóru muzycznego, która wzbogaca przestrzeń o dźwięki liturgiczne. W tejże emporze można dostrzec kartusz z herbem Branickich Korczak, co wskazuje na historyczne powiązania z tą znakomitą rodziną.

Zewnętrze

Fasada kościoła to wyjątkowa kompozycja, która imponuje swoją 54-metrową wieżą oraz znajdującymi się po jej bokach małymi wieżyczkami. Na osi budynku umieszczono otwór wejściowy, który z każdej strony otoczony jest eleganckimi pilastrami. Nad tym wejściem zauważamy wspaniałą rozetę z kolorowym witrażem, która dodaje cały wyjątkowy urok.

Na wieży kościoła znajdują się liczne figury, które przyciągają wzrok wiernych i turystów. W centralnym punkcie umieszczono Ukrzyżowanie Chrystusa, natomiast po bokach znajdują się postaci: Maria Panna, św. Jan Ewangelista, św. Anna oraz św. Józef, które zdobią brzegi wieży. Figury te, wykonane z piaskowca szydłowieckiego, są dziełem rzeźbiarza Jana Cingrosa z Ołomuńca.

U zwieńczenia fasady dostrzec można rzeźbę gołębicy, symbolizującą Ducha Świętego, co podkreśla sakralny charakter budynku. Do wnętrza kościoła prowadzi aż pięć wejść. Jedno z nich umiejscowione jest w centralnej części fasady, podczas gdy pozostałe dwa znajdują się po bokach. Dodatkowo, dwa wejścia prowadzące za transeptem umożliwiają dostęp do ambitu, co czyni tę architekturę wyjątkowo przemyślaną.

Oprócz tego, zewnętrzna konstrukcja kościoła wspierana jest przez solidne przypory, które zapewniają stabilność i moc. Okna budynku to przykłady stylu dwudzielnego, znanego jako biforia, z charakterystycznymi kolumienkami pośrodku. Ich zwieńczenia przyciągają uwagę maswerkami lub rozetami, które dodają finezji całej elewacji. Na końcu, dach w stylu dwuspadowym pokryty jest tradycyjną dachówką, co dopełnia harmonijny wygląd tego niezwykłego miejsca.

Wyposażenie

Wnętrze świątyni charakteryzuje się nieotynkowanymi ścianami, które są ozdobione malowidłami na cegle. Te artystyczne dzieła ilustrują sceny z Biblii oraz różnorodne ornamenty. W jednym z ołtarzy bocznych można podziwiać Obraz Matki Bożej Suskiej, która tytułuje się Królową Beskidów.

Ołtarz główny

Ołtarz ten zaprojektowany został przez Zygmunta Hendela, a jego realizacją zajął się Antoni Madeyski w roku 1912. Podstawowa część ołtarza stworzona jest z marmuru karraryjskiego. Na jego szczycie dominuje witraż przedstawiający scenę Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny.

Wnętrze prezbiterium wzbogacone jest maswerkami, które ukazują Zesłanie Ducha Świętego, wizerunek Matki Boskiej Ostrobramskiej, a także św. Aleksandra. Dodatkową atrakcją są cztery postacie wyrzeźbione z pińczowskiego wapienia: św. Stanisław Biskup, św. Stanisław Kostka, św. Jana Kantego oraz św. Kazimierz Jagiellończyk.

Przy łukach arkad ambitu dostrzec można dwie rzeźby: Najświętszego Serca Marii Panny oraz Chrystusa Miłosiernego.

Ołtarz Męki Pańskiej

Ten ołtarz zlokalizowany jest w lewym ramieniu transeptu. Jego projekt został opracowany przez Franciszka Mączyńskiego w 1914 roku. Na specjalnych kolumnach stoi rzeźbiona Grupa Ukrzyżowania, wykonana z kamienia szydłowieckiego. W jego wnętrzu umieszczona jest mozaika z wizerunkiem św. Józefa oraz metalowe tabernakulum.

Ołtarz Najświętszego Serca Pana Jezusa

Ołtarz ten znajduje się w prawym ramieniu transeptu, również zaprojektowany przez Franciszka Mączyńskiego. Wykonany z kamienia szydłowieckiego, to miejsce ozdabiają kamienne, polichromowane rzeźby przedstawiające Serce Jezusa, św. Franciszka oraz św. Antoniego z Dzieciątkiem.

Ołtarz Matki Bożej Nieustającej Pomocy

Ołtarz umieszczony w ambicie wykonany jest z marmuru, a obraz ołtarzowy namalowany na blasze. Zawiera relikwie św. Andrzeja Boboli oraz św. Wincentego Pallottiego. Naprzeciwko ambitu można zobaczyć rzeźbę, która przedstawia Chrystusa Frasobliwego.

Ambona

Projekt ambony jest dziełem Teodora Talowskiego. Jej kosz, wykonany z kamienia, jest zdobiony liściastymi kapitelami. Ambona charakteryzuje się gwieździstym sklepieniem, które zdobią kamienne anioły.

Droga Krzyżowa

Ściany kościoła udekorowane są płaskorzeźbami stacji drogi krzyżowej, stworzonymi przez Władysława Druciaka z pińczowskiego kamienia.

---

Oceń: Kościół Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny w Suchej Beskidzkiej

---