Stefan Franciszek Popiel

---

Życiorys

Stefan Franciszek Popiel przyszedł na świat 27 listopada 1889 roku w Suchej, w rodzinie Jakuba oraz Otylii z domu Wirth. Ukończył Wydział Budownictwa w Wyższej Szkole Przemysłowej, która mieściła się w Krakowie.

W okresie I wojny światowej służył w Legionach Polskich, pełniąc wojsko, w którym był oficerem 5 pułku piechoty. W ramach swoich obowiązków dowodził także pułkowym oddziałem telefonicznym. W dniu 28 kwietnia 1916 roku awansował na chorążego, a 1 grudnia 1916 roku zdobył stopień podporucznika. Po kryzysie przysięgowym, podczas lipca 1917 roku, wstąpił do kompanii telegraficznej Polskiego Korpusu Posiłkowego.

W wyniku reskryptu Rady Regencyjnej z dnia 31 października 1918 roku, jako podporucznik Polskiego Korpusu Posiłkowego, został przydzielony do Wojska Polskiego z zachowaniem posiadanego stopnia. W 1920 roku dowodził kompanią zapasową telegraficzną nr 1 w Puławach. Z dniem 30 lipca 1920 roku, został zatwierdzony na stopień majora z datą 1 kwietnia 1920 roku, w Korpusie Wojsk Łączności, w grupie byłych Legionów Polskich.

1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w Wojskowej Dyrekcji Telegrafów i Telefonów Nr I, pozostając na ewidencji I batalionu zapasowego telegraficznego. 3 maja 1922 roku, został zweryfikowany jako major z datą starszeństwa 1 czerwca 1919 roku, zajmując 18. lokatę w korpusie oficerów łączności. 29 maja 1923 roku przydzielono go z Centralnych Zakładów Wojsk Łączności do 2 pułku łączności w Jarosławiu, gdzie objął stanowisko zastępcy dowódcy pułku. W czerwcu 1924 roku przeniesiono go na stanowisko kwatermistrza pułku, a później z powrotem do roli zastępcy dowódcy.

Na początku 1928 roku, Stefan Popiel został odkomenderowany na 3-miesięczny kurs unifikacyjny dla dowódców pułków w Doświadczalnym Centrum Wyszkolenia, mieszczącym się w Rembertowie. W kwietniu 1929 roku powierzone mu zostało stanowisko dowódcy pułku, natomiast od 1 kwietnia 1930 roku czasowo objął funkcję dowódcy 3 Grupy Łączności, a jesienią tego roku został dowódcą grupy.

W okresie jesieni 1931 roku, po likwidacji Dowództwa 3 Grupy Łączności, przeniesiono go do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr X, przy zachowaniu dotychczasowego dodatku służbowego. W grudniu 1932 roku Stefan Popiel zajął stanowisko komendanta kadry 8 batalionu telegraficznego w Toruniu. Od 1 stycznia do 24 marca oraz od 1 czerwca 1933 roku znalazł się w dyspozycji Ministerstwa Poczt i Telegrafów. 30 czerwca 1933 roku przeniesiono go do rezerwy, jednocześnie pozostając w rezerwie 5 batalionu telegraficznego w Krakowie. Do września 1939 roku pełnił funkcję dyrektora Dyrekcji Okręgu Poczt i Telegrafów w Katowicach.

30 czerwca 1917 roku zawarł związek małżeński z Leokadią ze Szwarców.

Ordery i odznaczenia

Stanisław Franciszek Popiel był osobą, która zdobyła liczne odznaczenia w uznaniu za swoje zasługi w różnych dziedzinach. Poniżej przedstawiamy listę przyznanych mu odznaczeń:

• Krzyż Niepodległości – przyznany 13 kwietnia 1931 roku „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”,
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski – nadany 11 listopada 1934 roku „za zasługi w służbie pocztowo-telegraficznej”,
• Krzyż Walecznych – przyznany trzykrotnie,
• Złoty Krzyż Zasługi – nadany 10 listopada 1928 roku „w uznaniu zasług położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”,
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921,
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
• Odznaka Pamiątkowa Więźniów Ideowych.

---

Oceń: Stefan Franciszek Popiel

---