Stefan Jan Koeb to postać znacząca w historii Polski, szczególnie w kontekście Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej. Urodził się 11 sierpnia 1896 roku w miejscowości Sucha.
Jego życie zakończyło się tragicznie 18 września 1945 roku, kiedy to zmarł w wyniku wydarzeń, które miały miejsce po zakończeniu II wojny światowej. W trakcie swojej kariery wojskowej zdobył stopień podpułkownika dyplomowanego piechoty, co stanowi świadectwo jego zaangażowania i umiejętności w służbie wojskowej.
Stefan Koeb pozostaje w pamięci jako jeden z wielu, którzy przyczynili się do obrony i kształtowania przyszłości Polski w trudnych czasach.
Życiorys
Stefan Jan Koeb przyszedł na świat 11 sierpnia 1896 roku w Suchej.
Po zakończeniu I wojny światowej, jako były oficer c. i k. armii, został włączony do Wojska Polskiego i oficjalnie zatwierdzony w stopniu porucznika. 1 czerwca 1919 roku otrzymał awans na stopień kapitana piechoty. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej, co znacząco wpłynęło na jego dalszą karierę.
W 1923 roku, jako oficer 64 pułku piechoty z Grudziądza, został przydzielony do Sztabu Generalnego, a w 1924 roku kontynuował edukację w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie jako słuchacz Kursu Normalnego na lata 1924–1926, będąc częścią V promocji. Po ukończeniu kursu 11 października 1926 roku i uzyskaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego, zajął miejsce w Oddziale I Sztabu Generalnego.
W czerwcu 1927 roku został przydzielony do 18 Dywizji Piechoty w Łomży, gdzie objął stanowisko szefa sztabu. Awans na stopień majora piechoty otrzymał 1 stycznia 1930 roku. Kolejnym krokiem w karierze było przeniesienie w czerwcu 1930 roku do 34 pułku piechoty w Białej Podlaskiej, gdzie służył jako dowódca batalionu przez następne lata. W późniejszych latach awansował na stopień podpułkownika.
Pełnił również funkcję szefa Wydziału Wyszkolenia w Departamencie Dowodzenia Ogólnego Ministerstwa Spraw Wojskowych aż do września 1939 roku. Następnie został mianowany zastępcą szefa sztabu Dowództwa Obrony Warszawy. Podczas II wojny światowej był oficerem Polskich Sił Zbrojnych w stopniu podpułkownika w 5 Kresowej Dywizji Piechoty. Zmarł 18 września 1945 roku, a po ekshumacji został pochowany na Polskim Cmentarzu Wojennym w Bolonii (miejsce 1-D-6).
Był aktywnym członkiem warszawskiego filiału wileńskiego kościoła ewangelicko-reformowanego. Od 1938 roku zasiadał w radzie kościelnej, pełniącej funkcję odpowiednika Rady Parafialnej. W 1939 roku reprezentował swój kościół jako delegat na synod w Wilnie, a później stał się jednym z przedstawicieli kościoła wileńskiego na synodzie Jednoty Kowieńskiej.
Ordery i odznaczenia
Stefan Koeb otrzymał wiele prestiżowych odznaczeń, które świadczą o jego niezwykłych osiągnięciach i poświęceniu.
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany 11 listopada 1937,
- Krzyż Walecznych, odznaczony dwukrotnie,
- Złoty Krzyż Zasługi, przyznany 16 marca 1934,
- Medal Niepodległości, przyznany 15 czerwca 1932.
Przypisy
- G. Michalak, Warszawska parafia filialna ewangelicko-reformowana Synodu Wileńskiego, Gdański Rocznik Ewangelicki, vol. XIV (2020), s. 98.
- Stefan Koeb. polskiecmentarzewewloszech.eu. [dostęp 29.08.2018 r.]
- M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 „za zasługi w służbie wojskowej”.
- M.P. z 1934 r. nr 64, poz. 97 „za zasługi na polu wyszkolenia i organizacji wojska”.
- M.P. z 1932 r. nr 140, poz. 172 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- Rocznik Oficerski 1928, s. 128, 188.
- Dz. Pers. MSWojsk. nr 11 z 18.06.1930 r., s. 206.
- Rocznik Oficerski 1932, s. 36.
- Rocznik Oficerski 1932, s. 564.
- Dz. Pers. MSWojsk. Nr 16 z 11.06.1927 r., s. 167.
- Rocznik Oficerski 1924, s. 276, 356, 1365.
- Rocznik Oficerski 1923, s. 412.
- Rocznik Oficerski 1923, s. 308.
- Wykaz oficerów, którzy nadesłali swe karty kwalifikacyjne, do Wydziału prac przygotowawczych, dla Komisji Weryfikacyjnej przy Departamencie Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922, s. 51.
- a b c d Wykaz poległych i zmarłych żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na obczyźnie w latach 1939–1945. Londyn: Instytut Historyczny im. Gen. Sikorskiego, 1952, s. 201.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Stefan Franciszek Popiel | Tadeusz Semik | Stanisław Butlak | Kazimierz FirlaOceń: Stefan Koeb